bugün diyorum ,sabah beşe kadar uyanıktım,nasıl uyanıklık bilinmez,beynimde binlerce düşünce hayatın içindeki hayatta bir yerlerdeydim...düşünüyordum,diyordum kalkıp şiirler yazsam binlerce acı söz dökülür dilimden,hele o saatlerde okusam bu şiiri ,nasıl da kükrerdi içimde birikenler...

insanlık,din,ben,geceler...neler neler...

şiir anlatır hep bir şeyler ama demişsiniz ya bunu şiiri sanat olarak görmeyin diye ,aslında baktığımız her nesnede binlerce şiir yazılı,binlerce sanatta iman kazılı...ama gözlerimize çektiğimiz perdeler gittikçe kalınlaşmış,hani hangi ortamda bulunursan onlar gibi olmaya başlarsın ya,diyorum keşke her gün ramazan tadında olsa...

keşke diyorum peygamberin sabrı,güzelliği,ve bir çok özelliği erkenden ve bilimin o güzel ışığında anlatılsa.kopmasa şu bilim ve din birbirinden...

ama olmuyor sözü ya da olumsuzluk eki de boşuna yazılmamış dillere...bir şeyler ters gitmeden öğrenmiyoruz gerçeği,bunları yazarken bile neyi doğru biliyoruz ki diyorum,bu kadar sorgu içinde önümde açılan her kapının macerasına atılamıyorum.

ömür hızlı geçiyor,yapılacak çok şey var,hele ki her şey birikmişse...

gerçeği geç olmadan görebilmemiz dileğimle...

güzel yüreğinize sağlık...

sevgiler...