Yaktın yıktın kül ettin sen beni deli gönül,
Alemden usandırdın sen beni deli gönül,
Sinem harabe oldu çevir de bak yüzünü!
Bitmez talih oyunu yine gönlüm hüzünlü!

Dostlarım bana niçin darıldı neden küstü?
Deli gönlün hüzünlü şu garip akşam üstü!
Hiç gülmedi ki talih, şans bu bahtı karaya,
Boşa gönül vermişim ben o köşke saraya!

Şu gönül deryasına dalmışım çıkamadım!
Bitmedik gam, kederi muammayı atayım!
Beni candan bezdirmiş, divane deli gönül!
Yakmış kül etmiş beni çılgın divane gönül!

Bir rüzgâr gibi geçmiş, gençlik çağı, sırası!
Hiç dinmedi sinemin, şu gönlümün yarası
Bilmem ki, ne demeli, bir şeyler söylemeli!
Dil susmuş gönül söyler acaba neylemeli?

Günler, aylar, mevsimler hızlı geldi geçiyor
Dertli, gamlı şu gönül, türlü mihnet çekiyor
Onca figan ederim feryadım duyulmuyor!
Deli divane gönül hiç yorulmaz, uslanmaz!

NAZIM TAŞTAN