Marifet sanılıyor kazanova -uçarı.
Hal bu ki akıl etse yok namustan kaçarı.
Diyor ya kadın işte, erkeğin eli kiri.
Kim kandırmış acaba şu serseri mekir ’i ?

İkiye ayırırmış ana denen kadını.
İsim tasarlıyormuş zevke göre adını.
Kuracakmış harameyn ,anımsıyor vaadını.
Kimiyle eğleniyor, kimiyle evlenecek.

Zokayı yuttuğunda bizim şapşik şaşholoz.
Ayağına dolaşır belki onlarca moloz.
Zorlusuna denk gelir,koyar yoluna takoz.
Yıllarca arar durur, bulsa der ; "Tanrım şükür."

Demez ki; on gün ile yalnız fark atıyoruz.
Çırpındıkça sazan gibi daima batıyoruz .
Anlamasınlar diye çamura yatıyoruz.
Farkına vardığında dön ve çarkına tükür .

Acaba kızı ile eğlenmek isteseler.
Üstüne tulum ile darbukayla gelseler.
Eğlendik biz yalnızca, evlenmeyiz deseler.
Yine sürecek miydi, zihnindeki bu fikir ?


Emine Balı Oğuz