Kaderim deyip sustum
Oysa bağıra çağıra konuşabilirdim
Uzayıp giden kaldırımlarda üşüdüm.
Ne sen bildin nede ben anlattım.
Bir suskunluktu bu yaşadığım
Bir yanım dolunayın karanlık yüzü
Hüzünlü utanır anlatamaz.
Kumsallar suskun gelgit bekler dalgalar.
Kaderim deyip sustum
Biliyorum anlatsam da anlayamazsın
Ama şunu bil ben sana ancak yarenlik yapardım
Sende isteseydin sırdaşın da olurdum
Belki de arkadaşın olurdum
Bir umut sevgilin olurdum.
Ama ben senin derthanen olmazdım.
Düşünüyorum da hayatında birçok şey olabilirdim
Ama Senin buna hazır olmadığını gördüm.
Bazen istemekle olmuyor
Bende kaderim deyip kenara çekiliyorum.
Belki birgün bir kaldırımda karşılaşırız.
Yanımızda sevgilim diyeceğimiz birileriyle
O gün dönüp bakar mısın geriye
Yaşamadan bilemeyeceğim
Ama yolun açık olsun ellerime layık olamadın.
Yazdıklarım burada dursun birgün okursun.EBalta