Evrim-mevrim yalan .
Uzun bir ömür insana kalan .

Eşeğe bir nida gelmiş;

Sabahtan akşama çalış.
Zinhar of demeden alış.
Ot ye döne döne dolaş.
Aptal ol elli yıl yaşa.

Yalvarmış ol karakaçan ;
Bu şartta gördünmü uçan ?
Ey yaratıp ufuk açan !..
Yeter bana yirmi beş yıl !..

Köpeğe bir nida gelmiş;

Dövülsen sesin çıkmasın.
Acıksan salyan akmasın.
Sahibe kimse yan bakmasın.
Sadık ol yirmi beş yıl yaşa.

Yalvarmış o an kara baş.
Artıklarla olur mu aş ?
Dövül-sövül bu iş çok yaş!..
Yeterli bana onbeş yıl.

Maymuna bir nida gelmiş;

Tırmanıp ve kayacaksın.
Düz yolundan sapacaksın.
Maskaralık yapacaksın.
Dalkavuk ol, yirmi yıl yaşa!..

Maymun kaşınmış-düşünmüş.
Dalkavukluğa üşenmiş.
Acısı dalga geçenmiş .
Yeter de artar bana on yıl.

İnsana bir nida gelmiş:

Hükmet zekânla dünyaya.
Sen uç pasif kalsın yaya .
Voltanı at ve çık ay’a.
Sana yirmi yılı verdim..

İnsan demiş; yirmi yetmez!..
Kısa ömür para etmez
Nefsim aç ,isteği bitmez .
Artı kırkbeş yıl isterim!..

Yirmi yıl insan davranır.
Yirmi beş eşek kıvranır.
On yıl köpekçe havlanır .
Kalanı maymunca yaşa.


Emine Balı Oğuz