2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
255
Okunma
sabra sığındım sırrımı demiyorum hiç kimseye
derde düştüm dermanını sormuyorum hiç kimseye
vurgun yedim şu felekten vuruyorum hep bağrıma
kavuşurum belki bir gün ceylan gözlü o yarime
göğüs geremiyom artık şu gurbetin dertlerine
dayanamaz oldum çünkü ayrılığın hasretine
cayır cayır yanıyorum düştüm aşkın alevine
ey vicdansız zalım felek gerek varmı bu zulüme
kölecioğlu felek zalım ne olacak böyle halın
tükenmeyip artar derdin kırılmış kanadın kolun
hasretsin sılaya yare gurbetelden dönmez yolun
muhannetin derdi zulüm tükenmez mi senin sabrın
Ahmet kölecioğlu 1988
5.0
100% (8)
Cevap Yaz