Dostlar seni, arar şimdi
Bulan gitti, hazan bana.
Şair üzgün, yorgun şimdi
Gelen gitti, hazan bana.


Bir kenara, düştü başlar
Baktım yüze, çatık kaşlar
Bitsin artık, bitsin kışlar
Gülen gitti, hazan bana.


Gel de sende, yükü taşı
Zehir oldu, baldan aşı
Dökme artık, gözde yaşı
Silen gitti, hazan bana.


Vardı malın, vardı canın
Kimler kaldı, nerde yanın
Canlı renkler, hani tonun
Solan gitti, hazan bana.


Akıl veren, dostlar vardı
Saygı duyan, astlar vardı
Bunu gören, üstler vardı
Kalan gitti, hazan bana.


Hakkı görür, her nazarda
Gönül sende, gül yazarda
Bütün dostlar, bu pazarda
Alan gitti, hazan bana.


Tufan oldu, akıl yelde
Söyler kulu, sazı elde
Akort bozuk, ötmez telde
Çalan gitti, hazan bana.


Arı yapar, çiçek balı
Haktan emir, şifa dolu
Vuslat ister, gönül yolu
Olan gitti, hazan bana.


Hassasi’nin, yeli esmez
Kesse dilin, size küsmez
Alsan bıçak beni kesmez
Bilen gitti, hazan bana
Şölen bitti hazan bana.


Dostlardan

Dünya yapar devri daim.
Aynı kalmaz olur kaim.
Hayat her dem olmaz naim.
Kalan günler hazan bana…..neneh

Dünya denen direğimi
Lazım olan gereğimi
Halis duran yüreğimi
Çalan gitti hazan bana....İshakaras


Ne aç kaldım ne fazla tok
Şu kalbime saplanmış ok
Dertlerimi ne var ne yok
Bilen gitti, hazan bana.
___ Şükrü Atay (Türkmenoğlu


Gönül kırgın buruk neşe
Destek sanki küçük şişe
Bitti mezat, son üç beşe
Talan gitti, hazan bana ...H.C.ÖRS,


İnsanlıkta neydi ölcek
Kırıldı o pembe mercek.
Göz önümde doğru gerçek
Yalan gitti, hazan bana... / ŞİİRLERİN ŞAİRİ...



Hassasi/İskenderun 2024