Hiç kimsenin ve hiçbir şeyin senden daha önemli olduğunu düşünmeyeceksin.

Bedenine, ruhuna, aklına sahip çıkacaksın.

Hak etmeyenin ardından yas tutup,
bunu da aşka bağlayıp,
aşkın şanını kirletmeyeceksin.

Kendini tanıyacaksın,
hem de çok iyi tanıyacaksın..
Kimleri, neden ve niçin seçtiğini bileceksin.

İnsanız hepimiz,
elbette zayıflıklarımız,
düşkünlüklerimiz,
saflıklarımız var ancak kendi huylarını, eksiklerini iyi tahlil edeceksin.

Ardından gözyaşı döktüğünün adını doğru koyacaksın !...

Yıllar süren yaslar yaşayıp, unutamadığını iddia edeceğine,
Neden hayatına başlayamadığını çözeceksin.

Korkularınla yüzleşeceksin.

Yattığın yerden, kurduğun hayale uygun bir beyaz atlı prens beklemeyeceksin.

Aklın çalışacak,
Elin ekmek tutacak,
Kimseye boyun eğmeden yaşamanın lezzetini bileceksin.

İster kocan olsun,
İster oğlun,
İster anan,
İster baban, kimsenin sevgisiyle hükmünü birbirine karıştırmayacaksın.

Ezilen, zavallı, akılsız olmak kazandırır gibi dursa da, sonunda mutlak kaybettirir...
Bunu unutmayacaksın !..