Sen eski radyolarda,çalan şarkısın artık.
Sarma derin yaralar,iyleşmesin kanasın.
Bir gönül bıraktın da,ardında viran yıkık.
Dokunma hiç bir şeye,bırak dağınık kalsın.

Hayalin uğramıyor,gecelerimde yoksun.
Şiirim,şarkılarım,hecelerimde yoksun.
Yüregim otağında,yücelerimde yoksun.
Yıktın gönül tahtını,bırak dağınık kalsın.

Mesken oldu divane,bedenime köşeler.
Kalmadı hiç yüzümde,sevinç ile neşeler
Yüregime gark oldu,kor düşmeyen meşeler.
Toplama acıtmazlar,bırak dağınık kalsın.

Senli savaşta mağlup,kuşatıldı burçlarım.
Sevda mahkemesinde , kesinleşti suçlarım
Hani sen niyetine,açlığın oruçlarım.
Bozdum tüm yeminimi,bırak dağınık kalsın.

Bendim kendi özümde,hem yitik hem kaybolan.
Bendim günbegün aşkta,yanıp yanıp kavrulan.
Şimdi bir toz parçası,yel önünde savrulan.
Toz toprağa karıştım bırak dağınık kalsın.

Sensizlik çölündeyim,yüreğim bitik kurak.
Bendim meğer ömründe,uğramadığın durak.
Sen usta ol daima,ben kalırım hep çırak.
Döktüm takım taklavat,bırak dağınık kalsın.

Mahzun kalsın da yansın,baş koyduğum dizlerim.
Sensiz de hüküm sürsün,sana ait gizlerim.
Uğramasın da artık ,sana yolum izlerim.
Kördügümler içinde,bırak dağınık kalsın.