Hava’nın Memiş dayı gözü kara adamdı
Her türlü araç aldı her bir işi yapardı
Seydişehir’e göçtü mahallemde muhtardı
Hava’nın Memiş’i de geçti güzel köyümden

Fatma teyzem ölünce gülemedi garibim
Artık bir şeyden neşe alamadı garibim
İstanbul’a gitti de gelemedi garibim
Yahya Dündar dayı da geçti güzel köyümden

Hemen arka komşumdu Rıza Güner abimiz
Sevgi saygı içinde geçti nice günümüz
Bir kazada can verdi yandık gittik hepimiz
Komşum Rıza abi de geçti güzel köyümden

Ani bir kalp krizi vurdu yerlere yıktı
Bu ani gelen ölüm yaktı canları yaktı
Eşi, kızı, oğlunu gözü yaşlı bıraktı
Yaşar Dündar gardaş da geçti güzel köyümden

Uzunca boylu idi Hatıp Abdullah dayı
Başından hiç çıkarmaz takar idi şapkayı
Oturunca toplumda sever idi şakayı
Hatıp’ın Abdullah da geçti güzel köyümden

Köyümde bekçi idi ömrünün baharında
Görevine bağlıydı leke yoktu adında
Kansere yenik düştü dedi artık elveda
Kör Hüseyin abi de geçti güzel köyümden

Hatıp’ın Ahmet dayı ustalardan biriydi
Güzel taş duvar örer işinin de piriydi
Gelene hayır demez işlerini görürdü
Hatıp Ahmet dayı da geçti güzel köyümden


Allah cümlesine rahmet eylesin mekanları cennet olsun .