Çürümüş betonun aralarında
Kimse can vermesin Haktan dilerim
Yıkılmaksa köşkün duvarlarında;
Çadırda ölmeyi candan yeğlerim

Depremler hayatın gerçeğidirler
Alanlara bir çok mesaj verdiler
Almayanlar elbet hata ettiler
Nice felaketler gördü gözlerim

On yedi Ağustos ağladık o gün
Düşündüm da acep nerdeyiz bu gün
Deprem olsa yine yerdeyiz bu gün
Deprem yıkmadığı vatan özlerim

Bu şiir, 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi'nin acısını ve etkilerini dile getiriyor. Şair, depremin kaçınılmaz bir gerçek olduğunu ve insanların bu doğal felaketlerden ders alması gerektiğini vurguluyor. Yıkılan binaların yerine çadırlarda yaşamayı tercih edeceğini belirterek, maddi değerlerden çok hayatın kıymetini ön plana çıkarıyor. Şiir, aynı zamanda bir hatırlatma yapıyor: Doğal afetlere karşı hazırlıklı olmak ve onlardan ders almak hayati önem taşıyor. Şairin duyguları, deprem sonrası toplumun dayanıklılığını ve vatan sevgisini yansıtıyor.

tebrikler
duyarlı yüreğinize sağlık
selam eder esenlikler dilerim