Hayatlar duvar kağıdı insanlar arkasında
İki üç şiir yapmışlığım var parçalarını yapıştırıp
Bir iki kendime biraz yakınlaşmışlığım
Bir kaç yabancıyı kendim sanmışlığım
Bir kaç giyotine kelle bırakmışlığım
Üç beş sıra tel örgü mayın tarlalarıma
Sakinliğe doğdu bir yanım bir yanım kaosa ondan
İki kanadım da bu yüzden kırık
Seyre daldığım gurbetim hayat
Belki vaha belki serap
İçimdeki çölde

Kalbe göre değişir sessizliğin ritmi
Bir de ışık ayarına göre
Hadi kalbini çiz sessizliğime
Ellerin sandığın kadar masum mu bak
Seri cinayetler işlenmiş mi gözbebeklerinde
Sessizliğe hayal ekmek
Kalbine sessizlik dökmek
Dolanıp durmak kendi etrafında
Yasak


Geçmişte yaşadığıma dair delil yok
Şu ansa sadece hayata tutunuyorum
Birazım hep dökülerek
Cümleleri çıkarıyorum tek tek ruhumdan
Sanki biraz da kendimi
Bir yabancı bana hep hayatı tarif ediyor
Bir diğeri sadece tablomu yapabiliyor
Biri de hep elinden tutuyor.