Tüm insanlık serüveni
Âdem, hava ile başlar
Erkek, dişi yuva kurar!
İnsan özü kara toprak!

Âdem Hava atamızdır!
Genler de var bağımız!
İman inanç hakkaniyet
Bizleri biz yapan değer!

Her insanın özü toprak
Cevherimiz o nüvemiz!
Yüce hakkın emri öyle!
Mutlu yuva Cennet evi.

Kutsal emre uymadılar!
O cennetten kovuldular
Uzun yıllar, hasret kalıp!
Sonrasında kavuştular!

Mutlu yuva huzurludur.
Eşler ve de o çocuklar!
Üremişler, çoğalmışlar
Yeryüzüne yayılmışlar!

Tüm yeryüzü aleminde
Anneler ve babalar var
Evlatlar ve torunlar var!
Yüce Rabbin emri öyle!

Fani dünya koca alem!
Nice sevgi saygı vardır.
Hüzün keder acı vardır.
Fani Alem keder yurdu.

Bu dünyada yaşanılmış
Nice güzel hayatlar var!
Bazı hayat berbat, kötü!
Yaşanıyor ne çok dram!

Ömür denen kısa hayat
Bazen güzel bazı bayat
Kader, yazgı yaşanıyor!
Fani alem mukadderat.

Farklı tarza yaşantı var,
Türlü çeşit farklı ortam!
Ne çok yuva, kuruluyor!
Fani dünya bir imtihan!

İnsan nesli, sürer gider!
Doğan bebe küçük filiz!
Dal kol atıp büyümekte
Kök salmakta ulu çınar!

O Adem’in nesli kullar!
Uzar gider uzun yollar!
Sürer gider nice hayat
Kadın, erkek, serüveni!

Evlenerek hane olduk!
Değerlidir her bir yuva
Büyüyor o güçlü çınar!
Sürer gider, o serüven!

NAZIM TAŞTAN