YAĞMURA ÖZLEM DOSTLARIM HAYIRLI HAFTALAR OLSUN
YABAN GÜLÜ

Yüzüne damlayan bir şey le irkildi
Buda neydi bu ıslaklık da ne
Yavaşça açtı gözlerini baktı
Etrafına gökyüzünden
Bir şeyler dökülüyordu
Sakin ve yavaşça
Açtı yapraklarını
İyice serinledi
Sıcaktan kavrulan yapraklarına
Can geldi
Baktı etrafına
Yalnız kalmıştı kırlarda.
Pembe yaban gülü
Kardeşlerini düşledi
Hepsi kurumuştu
Dayanamamıştı sıcağa
Ve susuzluğa
Ne zamandır yağmur yoktu
Oysa bak yağmıştı şimdi
Tüm yapraklarını açtı doyasıya
İçsin suyu diye
Artık takatinin kalmadığı
Son günlerinin geldiğini
Düşündüğü bir anda
Sulamıştı rabbim
Öyle mutlu oldu ki
Uzaklardan sesi gelen
Bülbüle eşlik edebilirdi
Şarkılar söyleyecek gücü bulmuştu
Kökü bile yağmura doymuştu
Sakin ama çok yağıyordu
Etrafında küçük dereler oluşmuştu
Toprak sulanıyordu
Mis gibi koku salmıştı
Etrafa
Ah dedi içinden bu yağmur daha önce
Yağsaydı
Kardeşleri kurumadan önce
Kendisi nasıl kalmıştı nasıl dayanmıştı
En son o doğmuştu
Belki gençliğin verdiği bir azimdi
Yağmur onca yağdı
Taki pembe yaban gülünün artık yeter
Dedirtircesine ama mutluydu
Kökü dalları yıkanmıştı
Bu yağan yağmurla
Ömrü uzayacaktı
Taze filizler çıkacak
Uçlarında goncalar çıkacak
Onlarında hayatı devam edecekti
Kırlarda yaşayan bu yaban güllerinin

Ayşe Karan