Ne kadar dert varsa attım içime,
Hiç kimse halimi sormadı benim,
Birlikte kalalım derken yarime,
Dertlerime deva, olmadı benim.

Bir murâdım vardı ezelden beri,
Kapanmaz yaralar sarılmaz geri,
Bir yuva kurarken, minik elleri
Kaderim yüzüme gülmedi benim.

Sinemde bir ümit, ye’si bıraktım,
Sensiz geçen ömrü, hayatı yaktım
Yıllardır ardından, sel olup aktım,
Kimse gözyaşımı, silmedi benim.

Uzaklarda kalan, naçar kul oldum,
Bilinmedi kâdrim , gonca gül oldum,
Kırılmış kalbimle, dertli dil oldum
Feryadımı kimse, duymadı benim.

Sen gittğinden beri, aşk hazan oldu,
Şans mıdır, talih mi? gözlerim doldu,
Hicran kafesinde, ruhum boğuldu,
Henüz vakt-i ömrüm, dolmadı benim.

Tek suçlu ben miyim? bilemiyorum,
Harlanan ateşi yakamıyorum,
Sevdalı gözlerle, göremiyorum.
İnan bunu aklım, almadı benim.

Ben seni bir başka özlemiştim yar,
Aşkınla sevdayı, izlemiştim yar,
Heba etme kendini, gel demiştim yar,
Sana olan sevdam, bitmedi benim.

Bu kalp, yalnız senin aşkınla atar,
Sen gittin gideli, dert katar katar,
Senle başlayan aşk, seninle biter,
Artık hiç mecalim, kalmadı benim.

...andelip...