HATAY’DA ZELZELE

Kaç asırdır böylesi, gelmedi başımıza
Antakya ölmüş ise, ölmüşüz arkadaşlar!
Altı şubat sabahı, gam çıkmış karşımıza
Habib Neccar yıkılmış, bulmuşuz arkadaşlar!

Tarifsiz bir burukluk, yaşanırken yurdumda
Ağıtların yağmuru, göl olmuşken ardımda
Acı ve gözyaşıyla, Kırıkhan’a vardım da,
Sanki bir mezarlığa, gelmişiz arkadaşlar!

Bu depremin açtığı, yaralar zor sarılır
Yaralı kalplerimiz, haksızlığa darılır
Umut edelim bari, vadedilen verilir
Sabır taşı olmayı, bilmişiz arkadaşlar!

Düşenleri kaldırmak, çok uzun yıllar alır
Yüreklerde yaralar, küllense de hep kalır
Eskileri bilenler, düşünür mahzûn olur
Hayalî Antakya’da, kalmışız arkadaşlar!

Yeryüzünde azgınlar, unutmuş yeraltını
Silip süpürenler var, yiyerek her haltını
Fukaraya ekmek yok, paralı yer altın’ı
Garibanın hakkını, çalmışız arkadaşlar!

Murat Kahraman Murâdî
30.07.2024/İst.
Not: Bu eser, Saygıdeğer Pîrimiz Bekir Cıla Üstadımızın ZELZELE adlı eserine nazire olarak tarafımdan yazılmıştır.


Bütün deprem şehitlerimize Rabbim gani gani rahmet eylesin. Böyle acıları Allah kimseye göstermesin. Cümlemize iman selâmetiyle sıhhat ve afiyetler ihsan eylesin Mevlâm, devletimize milletimize zeval vermesin.. insanlıktan nasipsizlere fırsat vermesin Allah!🤲🤲🤲🤲