en koyu karanlığında kalırsın gecenin
en büyük yalnızlığını anlatır senin
söylemek istersin birçok sözü
tutsağı olursun birkaç hecenin
bir tek kelimeyi dahi söyleyemezsin
sen bir kere sevdin, bir daha sevemezsin

anlatılmaz yaşanır, anlaşılmaz yine
yetersiz kalır en kalın kitabı yazsan bile
sanki bir girdap çeker ortasında okyanusun
kaybolmamak bir mucize anlıyormusun
sonu gelmeyen sefere çıkmışsın dönemezsin
sen bir kere sevdin, bir daha sevemezsin

en zayıf yerinden sevgi dolar içine
damarlarından oluk oluk sevgi akar
içinde saman alevi gibi tutuşur bu his
üstelik beynini zedeler, yüreğini yakar
o vakit aşkı haleti ruhiyende yenemezsin
sen bir kere sevdin, bir daha sevemezsin

gecenin karanlığında kalır düşlerin
emanettir belki yüzünde gülüşlerin
belki içinden seslenirsin sevgiliye
eğer inanırsan hayaline gerçek diye
o vakit aşk mantıklı olsun diyemezsin
sen bir kere sevdin, bir daha sevemezsin

eğer saplantı ise vazgeçemediğin
o zaman sevmek suç, günah ve hata
kendine değer ver; yazık etme hayata
öyle ki; aşk bazen vazgeçmektir
ancak vuslat varsa yardan vazgeçemezsin
sen bir kere sevdin, bir daha sevemezsin

                                                  Kürşat AK