Güneşin çalınır, Ayın çalınır
Senin de umudun kırılır bir gün!
Uykun kör bıçakla bine bölünür
Sana da zemheri sarılır bir gün!

Senin de ruhuna bir bulut çöker
Ciğerini söker, boynunu büker
Kirpiğinden inci inci yaş döker...
Hevesin kuş gibi vurulur bir gün!

Sürgünden yurduna döner bir acı
Göğsüne taşınır, olmaz ilacı
Senin de yüzünde bir darağacı
Şafak vakti Leylim, kurulur bir gün!

Senin de çarmıha gerilir düşün
Senin de canından bezer gülüşün
Bir dal kıvılcımda tutuşur döşün
Senin de yüreğin kor olur bir gün!

Hüznünü dökersin kırgın bir güle
Solgun papatyaya, küs karanfile...
Seni duymayacak bir kaktüs bile
Yürüdüğün her yol yarılır bir gün!

Ruhun çiçeklenmez hiç bir baharda
Sararır ellerin her sonbaharda
Adaklar adarsın uçsuz bir yâr’da
Duan kursağında yorulur bir gün

Ayrılığı kucaklarsın bir gar’da
Dağılırsın yaprak yaprak rüzgârda
Sen de kalacaksın sevince, darda
Yoluna hasretler serilir bir gün!

İçindeki çocuk saklanır yine
Ve darılır aklın, aklındakine
Düşman olacaksın sen de kendine
Senin de Gökyüzün sır olur bir gün!

Kimsenin ettiği kalmaz yanına
Herkes bir gün döner öz Vatanına
Yalnızlık tak ettiğinde canına
Bütün karanlıklar dirilir bir gün
Sana da zemheri sarılır bir gün
Senin de defterin dürülür bir gün!

S.U.

Serkan Uçar

04.08.2024