//afili düşlerimin yorgun gecelerinden
ay yüzlü seherlerin kalbine yazılan
en güzel aşk hikayesidir bu…//


gönül hicranımın telinde dillenen
uçsuz bucaksız hayallerin
bitmek bilmez ufuklarından
karanlığa ay gibi düşen gerçeklerin
hiç bitmeyen türküsüdür belki de


bu gönül dünyamda
zaman zaman hüzün çiçeklerim olsa da
oda; nazarlık olsun sevgilere


sınır boylarının dikenli bahçelerinde
renk renk açan çiçeklere benzer yârimin yüzü
bazen bir heybet olur asi yanı
bazen de bir melek olur aydınlatır bizi
kadim zeytin ağaçlarına benzer kara gözü
bereketini taşır zamanın ötesinden
Amik Ovasına


defne kokulu tarihinden gelir asilliği

ben;

bir çobandım
gezerdim senin
efkar tüten dağlarında
kekik kokulu yaban gülleri açardı
avuçlarım da badem gözleri
kokusunu taşırdı çam kokulu rüzgarların
şırıl şırıl akardı arzuların kalbine


soğuktu İncesu
içerdik kana kana ab-ı hayat niyetine gül suyu


zaman geldi geçti
sevgiler demet demet gül oldu
bereketli topraklarında


begonyalar taşırdı gül kokularını
her güzellik senin baharından
gözlerinde derin bir aydınlık
yüreğinde bitmez bir fedakarlık
sendin sevgi harmanında tek dayanağım
sokağımın da en delikanlı kızı


şimdi nefesin yanımda
dolaşır her an kanımda
diyorum sana canımda
sokağımın esmer kızı


ömür bahçemizin yine gülleri açtı
bir ceylan dağlarımızdan çoktan geçti
gözlerimden mazilere doğru
bir kelebek kanadında
kanat çırptı minik yağmur kuşların
berekete gül taşıdı yağmurlarında


umut saçtı bir kardelen
kıyıların da ben varım
efkarlı dağlarında çileden kar beyaz oldu saçlarım
hüzün olmasın gözlerinde
baharın yeli essin sevgi dağlarından
seni bekleyen gül bahçelerine
gülü seven katlanır elbet
gülün de dikenine


gül olsun yaralarım
kanasın hep senin sevginle
ses versin huzura
sokağımın esmer kızı
koca bir ömrün adı


“aşk sensin”


İskenderun 2024 Mazinin Günlüğü)