10
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
466
Okunma
Bir ömür sevgiyi ve aşkı yazdım
Ne kalem tükendi ne söz tükendi
Gölgeler içinde saklı bir izdim
Ne kelam tükendi ne giz tükendi
Bir deli rüzgârın ardına düştüm
Kaç vadi, kaç karlı yüce dağ aştım
Kaç kere savruldum kaç kere düştüm
Ne yokuş tükendi ne düz tükendi
Sonu çıkmaz yoldan kaçıncı kere
Hep aynı hevesle döndüm boş yere
Bu gün olmadı ya başka sefere
Ne yollar tükendi ne iz tükendi
Kimler geldi geçti sayamadım ben
Sevgiye ve aşka doyamadım ben
Serhoşluktan hala ayamadım ben
Ne heves tükendi ne haz tükendi
Kaç kış bahar geçti kaç yaz tükendi
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (19)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz