0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
281
Okunma
Bir sonbahar ağacının yaprakları gibi savruluyor insan,
Bir telaş, bir tedirginlik var suretlerde,
Başkasının senaryosunda figüran rolüne talip olmuş insan,
Renk körü gibi anlam körlüğünü sergiliyor, bu sahte oyununun son perdesinde...
Yanlış yerde, yanlış yöntemleri yanlış bir dil ile bocalıyor üzerine insan,
Kendisinin bile idrakten uzak olduğu, cümleleri bir bir sıralıyor peşi sıra,
Tüm bu hengame de kendisine, kendisinin derinliklerine bir o kadar uzak kalmış insan,
Bulmak, yol almak, düşünmek, durmak ve tekrar yol almak eylemlerinde bulmalı kendisini insan peşi sıra...
5.0
100% (1)
