Ey uyku! Nerelerdesin?
Yaşam kabus, al beni kollarına
Al ki dinlensin yorgun ruhum
İhtiyacım var toz pembe bulutlarına

Görmek istemiyor gözlerim
İnsanların yaşadığı sefaleti
Duymak istemiyorum artık
Barış adına işlenen cinayeti

Haksızlık kol gezer olmuş her yerde
Çıkarlar ön planda şimdi
Pazarlara düşmüş aşklar
Bedense diyeti

Ahlaksız kadar
Cesur olmalı ahlaklı da ama
Nedense cesareti kırılmış
Susmuş ulema

Ne dostluk kalmış serde
Ne arkadaşlık
Dil söyler olmuş
Kalbe inmiyor yazık!

Bir kaç yazar, çizer
Durmadan haykırsa da
Hepsi yel değirmenleriyle savaşta

İnsanlar duyarsız
Dünya çürümüşlük tadında
Düşündükçe utanıyorum
İnsanlık adına

Ey uyku! Nerelerdesin?
Al beni kollarına
Sar ruhumu sıcacık
Ana kucağı gibi
Devam edecekse insan
Duygu yoksulluğuna
Beni sakın uyandırma!