0
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
338
Okunma
bir bu duvarın yokluğu koyar bana
yalnızlığı andıran renginde
bir de çivisi tutmayan
o saate dalıp kalışım
aynı mevsimde takılmış
aynı geceye demir atmış
bu gönül o iskele
şu siyah esen gökyüzü söylese
aşktan daha ne yara varmış,
sürüp gider içinde oluşum
bitmek blmeyen bekleyişin
kanatlarını budadığım iskele
valizini topladığım bu oda
sessizliğine eşlik eden
çuvala bastığım dalgalar
dün olmadan göçüp gider,
bak burası da
ismine benzeyen sokak
şehrin diğer kıyısına açılan kapıya
hoş geldin şiir
camdan yansıdıkça
ıslanır kaldırımlar
çatısında gökyüzü olu verir deniz
balık yağar sudan çıkmışcasına
ölüme eş değer,
aşk olur sabaha karşı direniş
nefesim toprağa
kalbim sana gömülür
iskelenin baş ucunda...
karan
adını "" SEN , koy
