2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
417
Okunma
AY DÜŞER
Kimsesiz bir çocuk bak Üsküdar’da
Gecenin bir vakti, yalnız, üşüyor..
Takvimler asılı, dursun duvarda
Kızkulesi, yarım bir ay düşüyor..
Aylardan habersiz şu insanlar da
Çoğuna azıcık bir pay düşüyor.
Büyük san’at, zira San’atkâr büyük
O’nu anlamayan kelpler üşüyor..
Taşınır kalplerde yüksünülmez yük
Büyük yerden hayy O haylar düşüyor..
Bilen yorulmazmış; mukaddes o yük
O yükten payıma aylar düşüyor.
Düşer aylar düşer, düşmek kaderi
Ne kadarsa kader, kader üşüyor..
Kızkulesi şahit ilk günden beri
Her gece denize aylar düşüyor..
İşte Üsküdar’da Halil’in Yeri
Fotoğraftan kalan paylar düşüyor.
Murat Kahraman Murâdî
13.07.2024/İst.
(MEMLEKET)
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
