0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
221
Okunma
Ne zaman sensizliği düşünsem yar
Tüm bedenimi titreten bir korku sarar
İnsan oğluyuz hepimizin zaafı var
Ölüm bile beni korkutmuyor yâr
Sensizliği düşünecek kadar
Ne güneşin batıdan doğuşu
Ne insanlığın yok oluşu
Ne bi deprem , ne bi sel yağmur veya kar
Ne de evleri, ağaçlari uçuran fırtınalar
Korkutmuyor hiç biri, sensizliği düşünücek kadar
Ne kabirde gelicek sorular
Ne vücudumu ilmek ilmek parçalayan yaralar
Ne AZRAİL’in sesi, ne İsrafil’in Sur’a üflemesi
Ne de ruhumun bu cani terketmesi
Yer gök bile korkutmadi yâr, sensizliği düşünücek kadar..
"Mehmet karakurt"
5.0
100% (3)
