UZAK DUR!

Üç beş günlük dünya, fâniyiz fâni
Kendin baki gören kuldan uzak dur!
Mevlâm ne verirse kâniyiz kâni
Arzusu bitmeyen dilden uzak dur!

Kendi halimize şükür edelim
Kulluk lezzetini kalpte tadalım
Dost hâli sormaya kalkıp gidelim
Gönlü ıraklardan, elden uzak dur!

Olsun yücelerle daima bağın
Otur eteğinde her yüce dağın
Bataklıkta yorulmasın ayağın
Hakk’a götürmeyen yoldan uzak dur!

Sıcak tut ayağın, başını serin
Bahtiyarsın burda var ise yerin
Bulanık sular da ne kadar derin
Dibi gözükmeyen gölden uzak dur!

Alakan olmalı öte beriden
Öyle ayrı durmayasın sürüden
Hiç fayda gelir mi sahte arıdan
Sinek kovanında baldan uzak dur!

Hayatında ölü gibi sağlara
Güvenilmez hele karsız dağlara
Kim gerek yok derse köke bağlara
Bedeninden ayrı daldan uzak dur!

Murat Kahraman Murâdî
07.07.2024/İst.

(FİKİR ÇİLESİ)