47
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2469
Okunma

şu yalnızlık dedikleri;
karanlık bir kuyudur
ve derindir dibi
rüzgâr sanırsın
bitkin nefesini
ağır aksak atar yüreğin
duracakmış gibi
her gün biraz daha yabancısındır
kendi şehrine
kimseler bilmez
tanımaz seni
yüzün senin yüzündür
ama onun tek varlığı
yüzündeki hüzündür
koparamazsın
söküp atamazsın
talihindir
kaderindir
kederindir
belki de sırtlandığın hüzün yükü
siyam ikizindir
gülümseyip geçersin
yüzüne yapışan
kardeş hüznünle
yaşar gidersin
C.Çalık