0
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
397
Okunma
Unutulmuş bir acıdan başlıyordu mutluluk…
ruhunu teslim etmiş umudun kesildiği yerde son buluyordu kaygılar.
Soyunuyordu olumsuz düşünceler alışılmış çaresizlikten…
Günah rengi düşlerden arınıyordu bölük pörçük uykular.
Ölmeden olmuyordu insan,
olmayan ne bilecek..!
Kaybedilmiş geçmişin tecrübe adı verilen birikimlerinden oluşuyordu; kazanılması muhtemel gelecek…
5.0
100% (10)
