1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
250
Okunma
Gecelerimde tek siz kaldınız
Beyazı ağlayan gülün goncasından
Meme uçlarınızdan kopan fırtınalar getirdiniz
Yeşil sürgünlerinde hazan yapraklarının
Ve kadınca kapanırken gözleriniz
Bir ölümü ötelediniz / kanımı güncellediniz
Çekinip gözlerinizden
Gamzenize kurduğum sofralarda
Kirpiklerinizin kalabalığı
Yitik yıllarda kalan esmer ten yırtığı
Ve evlat edindiğiniz hüzün
Ben / üşüyen yanıydım yüzünüzün
Siz
’ Ay görmüş geceden / kireç tutmuş yıldız
Kurumuş heceden / su yutmuş şiir.. ’ çıkarırken
Ben
Çalıp tüm kapıları / olmadığınız her evi yaktım
Yıldız annesi gözlerinizde
Issız parklarda sizi ağladım
Kandan ağırdı hava
(Yalnızlığın sulusepken sokaklarında
dünü yendim / sıra yarında)
Vurun var saydığınız her yerimden
Çünkü siz
Mevsim dışı bir şiirsiniz..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz