MADIMAK

Yezitlerin kör kuyusu çok derin
Kerbela’yı hatırlattı Madımak
Sivas senin ne karaymış kaderin
Yine İçimizi yaktı Madımak.

Hangi dinde böyle insan yakmak var
Sabrımız kabardı içimizde dar
Güpe gündüz yandı kül oldu canlar
Utanç kolyesini taktı Madımak.

İnsan olan insan kıyar mı cana
Kurbandır canımız Şahı Merdana
Hüseynin acısı dinmeden daha
Bir acı daha yaşattı Madımak.

Akarsuyun sesi kulağımdadır
Kerbela’nın izi dudağımdadır
Ateş sönmedi yanar bağrımdadır
Benide yaktı kül etti Madımak.

Hangi ağıt böyle yaralar bizi
Bin yıllar geçse de silinmez izi
Yüreklerden nasıl çıkar bu sızı
Gözümüzde böyle aktı Madımak.

İki temmuz bize kara gün oldu
Yezitlere övünecek ün oldu
Bu nasıl insanlık böyle kin oldu
Bizimkide ibadetti Madımak.

Hızır Paşalardan alındı emir
Yürekleri oldu isli bir demir
Görende bunları Müslüman sanır
İnsanlığı hep katletti Madımak.

Sahiyim dertliyim, biçare kulum
Yakında, savurun göklere külüm
Herkese ecelle gelmeli ölüm
Gayrı canımıza yetti Madımak.