DERMİSİN*

Kar yağmadan saçların ak dolunca,
Aynada kendine kimsin dermisin.!
Yılların yükü de sende durunca,
Güzel günlere nerdesin dermisin.!

Akşamda sesizlik ruhunda hüzün,
Bir düşünce içinde yakar közün,
Ağlamadan yaş döker iki gözün,
Mendille silip akmasın dermisin.!

Pembe uyku vardı nerede şimdi,
Zikrine takılan her şey özeldi,
Analar öper sever canım derdi,
Şimdi onlar hiç sevmesin dermisin.!

Zamanı başından tekrar yaşamak,
Gönülden severek aşka alışmak,
Hasretin çoğalan yerde durmamak,
Serin tut kendin hastasın dermisin.!

Hayat bir efsane yaşayor insan,
Gidenler cennet’te diyerek sanan,
Bir bir hatırda söylenen o yalan,
Kapını kapatıp gitsin dermisin.!

Can vermiş ulular bu yol böyledir,
Aşk insanı güldürür, hem ağlatır,
Yürekte yaşanan beyin söyletir,
Kim neler isterse yapsın dermisin.!

Miadı zaman da her şey masaldır,
İşitsem sesini bana kafidir,
Elinden tutmuşum canım da candır,
Bırak artık elim, bitsin dermisin.!
25.06.24 / Saat 09,45
MİADI (Mehmet AY)