Şiirle ilgisi olmayan yorumlar yazmak serbest sanırım.

..
Ben 1981 yılında Siverek’in bir şeytan küççesinde doğdum.
Okul yaşıma, yani yedi yaşıma gelene dek o sokakta konuşulan dilin( zazacanın )bütün dünyaca konuşulduğunu ve bütün insanların zazalar gibi yaşadığını sanırdım.

Ben öz olarak zazayım..

Ama ben özümden başka bir şey değil miyim?

O özümün üstüne başka bir şey koymadım mı gerçekten?

Sadece zazalıktan mı oluşur benim kimliğim?

Ben daha ilk okulun ilk günü, konuştuğum dille hiç alakası olmayan dillerle, yaşadığım sokaktaki insanların davranış biçimleriyle örtüşmeyen davranış biçimleriyle tanıştım.

Zazaca’nın üstüne Türkçe dilini ekledim Siverek’te.
Viranşehir de ,ortaokul yıllarımda Kürtçeyi öğrendim.

Yaşamımda, Türklüğün, Ermeniliğin,Kürtlüğün ve hatta Araplığın farkına vardım.

Gördüm ki ben ‘Türk değilim ya da Kürt ya da Arap değilim’ demekle kimliğimin bir bileşenini inkar etmiş oluyorum..Gördüm ki kimse saf kan değildir bu ülkede, ya da dünyanın her hangi bir ülkesinde..

Benim Zazalarla, Kürtlerle, Ermenilerle,Türklerle, Araplarla ortak paydalarım var.
Ama beni Zazalardan da ,Türklerden de, Ermenilerden de,Araplardan da ayıran kişisel özelliklerim var.
Kimliğim bu topraklarda yaşamış olan ve yaşayan insanlarla ortak paydalarımdan olduğu kadar, beni bu insanlardan ayıran kişisel özelliklerimden de oluşuyor.

Ben bir özden çok, o özün üstüne eklediklerimin bütünüyüm.

….
Bunları hem Türk, hem Kürt siyasal tekellerinin ,‘Bu savaşı ’ sadece ‘dil-kültür’ sorunuymuş gibi algılama,algılatma yanlışlığına düştükleri için anlattım…

Bu savaş, sistemin bu topraklardaki halkların beline vurduğu bir kamçıdır.

Sistem;Lazları,Boşnakları,Arnavutları,Gürcüleri,Tatarları,Türkmenleri,Alevileri,Süryanileri,Ermenileri ve Türk solunu, ve solun diğer fraksiyonlarını ve , sayamadığım diğer ‘öteki’lerini bu sorunla kamçılayıp, hepsini bir potada eritti..

Tabi bu eritme eyleminde en büyük acıyı ‘kamçı’ çekti…
……….

Siyasal tekellerin sözcüleri olmak yolunda koşturanlar, sizin bir konu hakkındaki özgün-özgür düşüncelerinizden çok, düşüncelerinizin tekellerine yakınlığıyla ilgilenirler.
Anlaşıldığı gibi ; sizi önce bir insan, sonra bir şair, sonra bir aydın, belki sonra bir Kürt-Türk olarak görmek yerine, sizi kendi siyasal tekellerinee uygun davranışlara sahip ya da sahip olması gereken sıradan bir mürit olarak görmek isterler. Derinliğinizle oynamaya çalışır ve sizi kendilerine karşı hiç de istemediğiniz bir savunmanın içerisine atarak,biçimlendirmeye çalışırlar..Bence bu güzel bir teknik.

Bunu yaparken şairde var olması gereken, ki siz de var olan evrenselliği unutur ya da göz ardı ederler.
Çünkü bu sözcü adaylar bilir ki, bu tekellerden alınan ısmarlama kimliklerinin sınırlarını aşacak her söylem, bu kimliklere konumlanmış kötülcül duyguları, kanlı düşünceleri hiçlikle yüz yüze getirir…HİÇLİK,bu gibi insanların kabuslarında gördüğü yüzü olmayan yaramaz bir çocuktur…
....
Yaşamakta olduğumuz savaş, önce bir insanlık sorunudur. Bu savaşı kültür, dil vb. gibi alanlardan çıkartıp önce ‘insanlık’ sorunu haline getirmeden yapılacak tüm değerlendirmeler, savaşın dramını küçültmekten, onu daha da minyatürleştirmekten başka bir şeye yaramaz.

Saygılar..


kurucu tarafından 10/5/2008 2:27:44 PM zamanında düzenlenmiştir.