Hem kendine yeterdin hem bana
alacağım yoktu sende fazladan
karşılaşırsak bir gün
gayri tebessüm, bir merhabadan...


Öyle törpülemişti ki seni zaman
esirgedin hislerini
buruk bir ikilemin içindeydin,
ikilemeliydin oysa cesaretini...


Seyredip bir süre mazideki beni
başını öne eğdin;
bir çift kahve fincanı gibi
düştü yere gözlerin...


Özlemine yenik,yüreğine galiptin
oysa ben, gökyüzüne
bir boşluğa bakarken bile
özümden yalnızca, sana taliptim...


Kokun içime sinmiş, hiç değişmemişsin
aynı ırmağın boyundan
ılık bir rüzgârdın maviden esen
yalnızca özlem büyütmüş içimde zaman...


Bir daha inandım sana
gülemedik göz göze gelince o an
iki yılkı dehlendi içimizden dağlara
deh ulan deh,de bir daha...


Yoksa yaban elde yapayalnız
koyar mıydım ben seni
alacağın olsun zaman;
vakitsiz doğurmuş anam beni !


Şaban AKTAŞ
19.08.1999


AGSS SERİSİ