MEMLEKETİM

Umutllarımın habercisi Beklediğim rüzgar, Nerdesin? Bana doğru essen, savurup getirsen bulutları İndirsen beklediğim yağmurları saçlarımdan süzülüp gözyaşlarıma karışsan, Gelsen artık nerdesin? Hasret kokan memleketim.....

Karanlık gecelerimi aydınlatsan, Ahhhh....Burdaki yıldızlar yakın değil bana senin yıldızların kadar Güneşi ısıtmıyor senin güneşin gibi Ey sevgili hayalim Memleketim, umudum, özlemim...?

Ne çok isterim .... Nisan yağmurlarınla ıslansam, horoz seslerinle uyansam, yaylaya giden çobanlı kervanlarını izlesem, dallarında yuva yapan kuşun, ben olsam toprağına yağan yağmurların hırçın esen rüzgarların ben olsam....

Çevir kalbimin gecesini gündüze Bir uçurum kenarında, nefessiz bekliyorum, ürkek ürkek atıyor kalbim, sesi duyulmuyor çığlığımın yetmiyor harflerim, yetmiyor kelimelerim

Aaahh, bir tiryaki gibi içime çektikçe özlemini her nefeste azalıp tükeniyorum. Yükseliyor, semalarına ilerliyor efkarım isyan etmiyorum, sitem de değil serzenişlerim. Her gün bir parçam tükeniyor, azalıyor, dayanamıyorum...

Aslında sen benim şanım, şerefim Atamın, anamın değerli mekanı Vatanım Yarimi de sende arar oldum ekmeğimi de... Aşım umudum özlemim en büyük duam Sana kavuşmaktır memleketim...

Ölüm ise beni sana kavuşturacak olan senin için can verip, senin için kanımla sularım toprağını Ben, sevgiliyi bekler gibi bekleyeceğim, ölüm meleğimi

Azrail ile savaşım ... sana varmadan gelmesin diye ....

1.2.2024 azizim/berlin