Sıcak şiirler esiyor gönül memleketimde
Kır papatyaları açıyor senli bahçelerimde
Ülkemin şairleri seni yazıyor hep tarihime
Minik çocuklar koşuşturuyor şehirlerimde

Kadınım! Bir ihtilalden çıktı bu yıkık ülke
Misket oynayamadı çocuklar sokaklarda
Ne çelik çomağa doydular ne de sekseğe
Yetim kaldılar bu acımasız soğuk savaşta...

Ülke bir yok oluşa gidiyordu kadınım anla!
Bir tane yardım eli ararken vuran vurana
Ev bark kalmadı, sokaklarım boyandı kana
Kurtarıcı lazımdı bu öksüz kalmış vatana

Sonra sen göründün o puslu kara ufukta
Ayak bastığın her toprak yeşile bürünüyor
İşte sen geliyorsun kadınım barışla, aşkla
Öpülesi ellerin geziyor yetimlerimin başında

Yeniden kuruluyor bu ülke senin ellerinle
Öksüzlerim anne diyorlar sana, anneciğim
Vatanımda güller açıyor getirdiğin sulh ile
Senin eserin bu güzel ülke ey sevdiceğim

Umutlar yeşeriyorsa bu topraklarda
Çocuklar oynaşıyorsa semtlerimde
Ve kuşlar ötüşüyorsa minik yurdumda
Bil ki sevgilim, hepsi senin sayende...