0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
267
Okunma
Akşamüstü pırıl pırıl, aydınlandı ufkum,
Gökyüzü güldü, rahmetle doldu gönlüm,
Birden ferahladı sıkıcı başlayan günüm,
Nefes alıyorum; budur Tanrı’ ma şükrüm.
Efil efil esen rüzgar okşuyor yanaklarımı,
Tertemiz hava doluyor, tazeliyor kanımı,
Aniden çıkan fırtına kırıyor kanatlarımı,
Gaipten bir güç sanki zorluyor sabrımı.
Beni döven fırtınaya kapatıyorum kapımı,
Boğucu bir atmosfer kuşatıyor dünyamı,
Sanki görünmez bir el bağlıyor kollarımı,
Bu havalar ne kadar da sarsıyor hayatımı.
Hüzün, mutluluk, keder, sevinç yanyana,
Kabullenerek yaşamak gerek kana kana,
Ne varsa fani dünyada hep insanoğluna,
Çare, tevekülle bağlanmaktır Yaradan’a.
MehmetAkpınar
Mut, 080624
