BİRGÜN

Hocam, tek kişilik bir masada, terkedilenleri anmak için rakı sofrası kuranlara kıyamet günü hesap sorulur mu?


Kolumu dolayıp boynuna bir gün
Yine baş koyarım dizine hergün
Hasletten hicrandan cana bıkınca
Doyunca bakarım gözüne bir gün

Hadi git sevgili düşünme beni
Unuturum elbet gidince seni
Ahraz yüreklerde avut kendini
Yanan yüreğimi anlarsın bir gün

Ahde vefa kılmak senin neyine
Dilerim yalnızlık giyin eğnine
Hicranı koymuşsun bir kez beynine
Dönünce görürsün halimi bir gün

Yeter ki gözyaşın aksın durulsun
Yeni yaşamına otağ kurulsun
O gül cemaline seven vurulsun
Toz toprak konmasın yüzüne bir gün

Divane olunca seyrime gelip
Öpmek için gonca güle eğilip
Döktüğüm yaşları elinle silip
Gülersin düştüğüm hallere bir gün

Gurur duyda övün yaptıklarına
Havale eyledim taptıklarına
Seviyor diyerek sandıklarına
Diz çöküp bitersin sen elbet bir gün

Efkan ÖTGÜN