*HİÇ SEVMEDİM

Ne kadar sevdigimi sormuştun,
Ben seni hiç sevmedim.
Yorğun akşamlarda güneş olmanı,
Kısılan nefesime yol göstermeni,
Sevginin dalında meyva oluşunu.
Gece karanlığında,
Göz bebeklerime ışık olmanı.
Yıldız kaymalarında el sallamanı.
Yerine gelen bir dua oluşunu.
Bir yudum su oluşunu.
Ben seni hiç sevmedim.

Titrek ellerin, avcumda olması,
Ben seni hiç sevmedim.
Kahvaltı masasında yüzüme bakışın,
Yalnızlık kokan duyğumda,
Huyuma su olmanı,
Ayak tabanlarında derman olman,
Ekmeği suya banmanı,
Tuz ekleyip,
Katık yapnamı,
Nane tadında nefesini,
Alın teri tuzundam,
Tat vermeni,
Kavlime karar kılmanı.
Ben seni hiç sevmedim.

Gece uykusunda su olmanı.
Ben seni hiç sevmedim.
Bin bir öpücük ardınden,
„Beni ne kadar seviyorsun“ demeni,
Çorak yüregime tohum olmanı,
Kuş uykusunda seher beklemeni
İnleyen kurşun gibi.
Yüreğe saplanmanı.
Temmus sıcağında su oluşunu,
Zemheride tandır.
Kuzu melemesinde hazin duyğu,
Sevgi alevinde haz olmanı.
Nisan da yağmur,
Kasım akşamlarında
Kırışmayan iftarlık bakışın.
Ben seni hiç sevmedim.

Kimsesizliği yaşatmaman susuz yüreğe,
Ben seni hiç sevmedim.
Alemin ortasında sarılmanı,
Ağlayan yüzünde bebek bakışını,
Korku da gözlerini kısmanı,
Yıkılmadan ayakta kalmanı,
Ben senin sevdigini sevdim,
Yüregi ferâhlatan duyğularını,
Gözüme tat vermeni,
Yürege su serpmani sevdim.
Ben seni hiç sevmedim.!
12.06.24 / Saat 11,00 – Mehmet AY