Yaşlılık geçmişo arayıp durmak!
Yaşlılık zamanla kurumak!
Zamanla sararıp solmak!
Her sonbahar da dallara tutunamayıp...
Bir yaprak misali, toprağa düşmek!
Belli bir yaştan sonra, insan çocuklaşıyor...
Huyu suyu değişiyor...
Kaprisli oluyor, çekilmiyor...
Hele hele birde yerli, yersiz davranışları...
Bazen, denli, densiz konuşmaları...
Saçma sapan davranışları...
Birde kaprisli halleri...
Üstüne çocuksu tavırları...
Hepsi böyle...
Al birini, vur ötekine..
Birinin hayatı çekilmez...
Birinin üzüntüsü çekilmez...
Birinin mutluluğu çekilmez...
Birinin ruhu yaşlanır...
Birinin eli yaşlanır...
Birinin yüzü yaşlanır...
Birinin sırtına, yük biner!
Birinin omuzuna, dert biner!
Birinin yüreğine ateş düşer...
Bazen söz, düşmez!
Bazen göz değer...
Ama, çoğu zaman biz...
Kalbinizle minicik de olsa, onlara...
Tüm samimiyetimize, dokunalım!
Çünkü, bizler de birgün yaşlanacağız...
Dinçer Dayı