GELDİĞİ ZAMAN!

Her şeyin zamanı var, aceleye gerek yok
Görürsün günlerini, başa geldiği zaman!
Dünya geniş olsa da, sana fazla toprak yok
Alırsın yerlerini, mezar dolduğu zaman!

Gücüne güvenerek, fazla caka satarsın
Kitaplara bakmadan, hep kafadan atarsın
Secdeye gitmeszin de, yaş yerlere yatarsın
Anlarsın son namazı, imam kıldığı zaman!

Dünyayı karıştırıp, hiç yerinde durmazsın
Kesin hesap gününe, kafanı da yormazsın
Şu ahiret yurduna, ihtimali vermezsin
Mecburen gideceksin, zilin çaldığı zaman!

Sanırsın bâğ-ı irem, baştan başa senindir
Senden önce gidecek, güvendiğin ünündür
Kaybolmadan kalacak, iman, amel, dinindir
Gülistanın yok olur, gülün solduğu zaman!

Gün gelir tüm gelenler, buradan göçmüş olur
Faydası yok eyvahın, iş işten geçmiş olur
Gassâl’ın da işi bu, kefeni biçmiş olur
Azrail’le haberi, Rabbin saldığı zaman!

Can boğaza gelince, nefis ayık olacak
Parlak duran hayatın, yaprak gibi solacak
Makam, mevki servetin, sırtına yük olacak
Bir namazlık saltanat, sana kaldığı zaman!

Kaç kere davet geldi, sayısını saymadın
O kadar ezanları, sağır gibi duymadın
Eserinle anılır, varsa kalan bir adın
Hece taşı yazılır, nüfus sildiği zaman!

Ak yüzleri görünce, benimki siyah dersin
Hayıflanıp durursun, belki de eyvâh dersin
Keşke daha çok kulluk, yapsa idim âh dersin
Cennette Reyyân Köşkü, senin olduğu zaman!

Dünyada has kul isen, beğenirsin yerini
Sıcak seni terletmez, tez bulursun serini
Sadaka-yı Câriyen, kapatmaz defterini
Yoksa defter kapanır, bir kul öldüğü zaman!

Mizanda ağır gelen, iyilik yapmamışsa
İsyan edip Rabbine, kul olup tapmamışsa
Henüz büyük kıyamet, gelip de kopmamışsa
Bir kul için kıyamet, saçın yolduğu zaman!

Hakk’tan uzak yaşama, oyalanma hiç zanla
Bu dünya imtihandır, dersi çalış ve anla
Cehalete dalarak, gitmeyenler imanla
Ahreti berbad olur, küfre daldığı zaman!

Murat Kahraman Murâdî
01.06.2024/İst.