Kör bir bahçıvan gibi bir bir kopardın
sana açan çiçeklerimin, koruyan dikenlerini
Oysa ne çok sevmiştim seni
Emanetim olan yüreğime sahip çıkamadın
Kör bir bahçıvan gibi acımasızdın.
Belli ki kaderimde böyle bir yazgı varmış
Hiçbir kimse sevdiğine kavuşamazmış
Tüm endişelerimi ardımda bıraktım
Sorgusuzca bana ayrılan anı yaşıyorum
Sana söyleyemedim ama
Gözlerine doyunca bakamadım
Uzağında hasretini yaşıyorum.
Seni seviyorum diyemedim
Hep içimde yaşıyorum
Sorma bana anlatamam
Sevdim seni daha nasıl anlatayım
Özlüyorum seni anla artık
Hangi kelimelerle anlatayım.
Bilemiyorum ellerine dokunmak gibi
Hayallerim vardı anlatamadım.
En güzel manzaramdın
Bakmaya doyamadığım
Saçların İstanbul boğazı gibi kıvrımlı gizler yüzünü.
Kokun ada çiçeğini andırırdı tarif edeme. E.Balta