Hep göç vermiş yıllarca, gurbet ellere varmış
Bir dilim ekmek için, bağrına hasret sarmış
Doyamamış köyüne, gezdiği alem darmış
Dilleri Haktan yana, köyden öte Karadağ.

Türkmenlerin yatağı, insanları çok merttir
Her birinin içinde, vatanın aşkı derttir
Verimli toprakları, suyu buz gibi serttir
Elleri hep cömerttir, köyden öte Karadağ.

Yurtlardan yukarı çık, güzelliği hal olur
Verimlidir Işıklı, her ekilen bal olur
Dikmesini bilirsen, kuru çalı dal olur
Yelleri mana olur, köyden öte Karadağ.

Kirazlının seyrine, doyum olur mu sandın
Yukarı köyde durup, Güllüce de mi yandın
Elmalı boğaz susuz, Güzağlı’nda mı kandın
Çölleri yeşil eder, köyden öte Karadağ.

Bardakçı Kuru pınar, Gökçeli’nin yoluna
Karşıda durur Tuzla, takıvermiş koluna
Büyük küçük kayalar, dizilmişler soluna
Telleri dertli çalar, köyden öte Karadağ.

Ormanların içinde, yemyeşildir dağları
Suyu olmasa bile, hep verimli bağları
Ser verir de sır vermez, toy olsa da çağları
Gülleri Vatan kokar, köyden öte Karadağ..

Sadık KARADEMİR

NOT: Karadağ, Amasya Göynücek ilçesinin en yüksek dağ köyüdür