Ben kimim biliyormusun?...
Ölümüne sevenlerin kalbindeki...
Aşkım!
Derin üzüntülerin, sebebiyim!...
Büyük sevinçlerin nedeniyim!...
Zorlu günlerinde, senin kabusunum!

Ben kimmim biliyormusun?...
Benim varlığımda sevdiginin yüzüne bakamadığın...
Yokluğum da aklımdan çıkaramadığın
Kerem gibi, Ferhat gibi, Mecmun gibi yıllarca avunduğun!
Çoğu zaman arayıpta bulamadığın!
Bulduğumda ise sana anlık mutluluk, neşe veren...
Ve o, duygularla, heyecanlandıran...
Sevdiğine iki kelime, güzel duygularını söylemek için saatlerce fırsat bekleten ben!...
Bu yoğun duyguyu gün boyu yatıştıramayan sen!
Geceleri uykularını kaçıran ben!
Bazen rüyalarını süsleyen!
Kısaca hayatımın her anını kaplayan!
Yine ben! Sevdiğinden uzak ve sessiz!
Ama sevdiğinle geçen bir an, bir saniye...
Dünyalara hatta bir ömre değer kılan, yine ben!

Ben kimmim biliyormusun?...
Senin için ölümüne değer bir sevdayım!
Ben anandan, babandan...
Hatta, her şeyden vaz geçiren!
Soğutan bir sevgiyim!
Sen sevgiye..
Sevmeye, sevilmeye aç...
Ben ise birçok duygularla...
Birçok hayallerle...
Seni bir ömür boyu avutan bir afyonum!
Ben senin canına, kanına giren bir vürüsüm!
Yani aşkım!
Ölümüne sevdayım!
Ben bağımlılık yapan bir sevgiyim!
Dinçer Dayı