Yüreğim buruk halde, her ne kadar sevsem de
Hüzün şarkılarını, dinlemekten yoruldum
Zaman zaman kahredip, isyan etse de dilim
Ah, vah la geçti ömür, inlemekten yoruldum

Tüm sevdim dediklerim, başımın tacıdılar
Öğüt verdiler bana, derdin ilacıdılar
Halime bakıp bakıp, biraz da, acıdılar
Nasihat verenleri, anlamaktan yoruldum

Araya nifak sokan, soru sormasın diye
Cahil görgüsüz olan, akıl vermesin diye
İki yüzlü olanlar, beni görmesin diye
İnanın yollarımı yanlamaktan yoruldum

Sözde iyi niyetli, kulak tıkarken sese
İşi gücü şeytanlık, bitmiyor ki vesvese
Ara açan akraba, dost görünen herkese
Bil ki, kini, öfkeyi, sonlamaktan yoruldum

Kibir ve gurur onda, hep tepeden bakıyor
Görüntü melek gibi, Dilden yalan akıyor
Riya boyunu aşmış, hem de iz bırakıyor
Biri hak etmeyeni, binlemekten yoruldum

Destursuzca meclise, söz ile dalanları
Maharet sanır hem de, attığı yalanları
Suçlarını gizleyip, ak kaşık olanları
Yaptığın yeter diye, ünlemekten yoruldum

Dağlarda tepe zirve, alt tarafı etektir
Sözden anlamaz asla, onun hakkı kötektir
Lüzumsuz uğraş boşa, her yerde doğru tektir
Yanlış yolda gideni, yönlemekten yoruldum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ