Aşkımız mazi oldu şimdi hayal ve meyal
Kalamadın sözünde yeminde kararında.
Telsiz anonslarında,sensin aranan eşgal.
Umutlarım hep söndü yalnızlar durağında

Sadakam olsun sana verdiğim onca sevgi.
Bulasın ey Allah’sız inşallah zalim dengi.
Kalmadı zerre şefkat,kalmadı zerre ilgi.
Hayallerim tükendi yalnızlar durağında.

Bitti deseydin keşke,başka bir yol bulurdum.
Sen girmeseydin gönle inan mutlu olurdum.
Senin varlığın ceza her gün zehir solurdum.
Hayatımı mahvettin,yalnızlar durağında

Neler açtın kitapsız ne dert açtın başıma.
Acımadın hem gözden hem kalpten düşen yaşa.
Ölmeden muhtaç ettin mezarimdaki taşa
Yaşarken de öldürdün,yalnızlar durağında

Bu durakta hep böyle aşktan yana yorgunlar.
Kimi ana babaya kimi yaredargınlar.
Kiminde kül közler var kimisinde yangınlar.
Allah deyip susarım yalnızlar durağında.

Kimi bahtına söver kimi isyan kadere.
Kimi dizini döver kimi dönmüş hedere.
Kimi geçmişi över kiminde bin badire
Hayat romanı yazar yalnızlar durağında.

Bilinmeze beklenir gelen gideni yoktur.
Her yalana her söze artık gönüller yoktur.
Akıl vereni çoktur, yol göstereni çoktur.
Dolar dertler Boşalmaz, yalnızlar durağında