Evlat ne kadar vefasız
olursa olsun..

Yoksulluğun,
Fedakarlığın
Timsali
Benim anam..

11/11/2019

ÇAVUŞ (16)
Bu kadar fırtına yutar umudu
Geçer diye baktım yaz gelmez Çavuş !
Buz tuttu yüreğim sevgi kurudu
Ağır geldi bana naz gelmez Çavuş !

Sinemi açsan da görsen halini
Yanağıma sürsen öpsem elini
Hep sana gösterir çatal dilini
Yapacağım çoktur az gelmez Çavuş !

Söylerim boşuna yazarsan yaz
Onlar için miydi yediğin ayaz?
Evlat nankör olur ana tanımaz
Servet versen bile kaz gelmez Çavuş !

Ela gözlerine baktım kızarmış
Akmış göz pınarın aktıkça akmış
Kim ne derse desin baharmış, yazmış
Bırak it tepinsin toz gelmez Çavuş !

Kaldırma kimsenin artık yükünü
Kapat perdeleri görme yüzünü
Yarına baksınlar unutup dünü
Eşek anırması saz gelmez Çavuş !

Şüphe ettim insan değil miyim ben
Çanağa pisliyor lokmamı yiyen
Üzme sen kendini birazcık süslen
Kıvırtıp yürüsen söz gelmez Çavuş !

Bırak tepinsinler acıları var
Gün döner bir gün de onlar da anlar
Görürsün sönecek uçan balonlar
Gerdeğe girenler kız gelmez Çavuş !

Bağa bekçi yapsan onu soyardı
Yerden ot yayılsa karnı doyardı
Yuların peşinde koşar oynardı
İnekler ahıra tez gelmez Çavuş !

Ağacın özünde kurt varsa eğer
Akıtır zehrini suyunu emer
Evlat dediklerin hak etmez semer
Çakala gökyüzü düz gelmez Çavuş !

Yüz sürseler bile bastığın yere
Arıtmaz pisliği ırmak ve dere
Ar duygusu yokmuş gördün bir zerre
Onlara daha da haz gelmez Çavuş !

Bir avuç sevgiye bile muhtaçtık
Gelene gidene kapıyı açtık
Yıllar yılı böyle haramdan kaçtık
Cehennemde bize köz gelmez Çavuş