Gözlerimi açtım yeniden dünyaya,
Bu sabah…
Ne keder,
Ne gam,
Ne fikrimi yoran
Hayatla olan kavgam.
Sakindi, en azından dünden,
Bu sabah…

Gözlerimi açtım dünyaya,
Uykudaymışım uyandım,
Konuştuklarım rüyaymış,
Bağırışlarım rüya,
Adil olun diyormuşum, güya,
Derinden bir ses duymuşum,
Hak aramak,
Sana mı kaldı diyor, dünya!
Bu sabah…

Yumruk yumruğa geldik,
Sesim semada yankılandı,
En hafif lafım ulandı,
Rüyada bizimkilerle kavgalıydılar,
Tepkilerim kabardı,
Kızgın oluşum ondandı.
Bu sabah…

Gözlerim erken uyandı,
Uykuyu kavgayla böldüm,
Ne cımbızlılar vardı yanımda,
Ne aynalılarımız,
Ama umurlarında idi dünyamız!
Rüyalarda değil,
Gerçek idi davamız.
Emircan vatan için,
Gözü kara yiğitler,
Halk adına konuştular,
Dar ağacıyla buluştular.
Yüreğe gömüldüler,
Onlar halen yaşıyor,
Ötekiler öldüler.
Bu sabah…
07.05.2024 Emir Şıktaş