24
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1565
Okunma

Melek yüzlü sevdasına uzaklarda tutulmuşum
Şu gönlüme huzur veren baharını düşlüyorum
Vuslatına varmak için bulutlara atılmışım
Nefesinle yarattığın rüzgârını düşlüyorum
Aramıza dizilmişler sıra dağlar dizin dizin
Sana gelmek istesem de kaderimden yok ki izin
Umutsuzluk dergâhında güne doğmuyor gündüzün
Karanlığa ışık veren didarını düşlüyorum
Çık gel artık gönül sızım zaman sensiz hiç geçmiyor
Yüreğime gül dikmiştim sen gelmeyince açmıyor
Güle âşık ya bülbülüm kovsa da yardan kaçmıyor
Yüreğime huzur veren gül zarını düşlüyorum
Gözyaşlarım pınar olmuş akıp gidiyor deryaya
Vuslat düşünce yüreğe yollar tükenmiyor yaya
Mihmandarı güneşse de gece razı dolunaya
Şu gönlümün tek sahibi hünkârını düşlüyorum
26.09.200/Samsun
İbrahim COŞAR