Unutma bir gün mutlaka sen de öleceksin!
Sadece on metrelik kefenle gömüleceksin!
Çok övündüğün şan ve şöhretin sana bir faydası olmayacak!
Ölesiye sevdiklerin hatır gönül bildiklerin birer birer gidecek,
Sadece ve sadece sen amelinle bir başına kalacaksın!

Unutma bir gün mutlaka sen de öleceksin!
Nasıl yaşadığından birer birer hesaba çekileceksin!
Faydası olmayan nedamet gözyaşları dökeceksin!
Sevgi ve muhabbet fidelerini gönül tarlalarına ekmemişsen,
Kin ve husumet ağaçlarının altında bile gölgelenemeyeceksin!

Unutma bir gün mutlaka sen de öleceksin!
İnsan gibi yaşamamışsan hal ve ahvalin yaman olacak!
O güzelim ceylanımsı gözlerine toz toprak dolacak!
Derinden çektiğin ah ile vahlarla dolu keşklelerin,
Sana hiç mi hiç faydası asla ve asla olmayacak!

Unutma bir mutlaka sen de öleceksin!
Harcamaya kıyamadığın servetin ona buna kalacak!
Gül sevdalısı bülbüllerin gönül ağacında şakımayacak!
Uğruna ölümlere gittiğin canım dediklerin,
Ayda yılda bir ihtiyaç duyduğunda yanında bulunmayacak!

Unutma bir mutlaka sen de öleceksin!
Kibirlerle dolu tafraların ahirette seni perperişan edecek!
Cehennem zebanileri hemen seni kolundan tutup götürecek!
Akıllanmış nefsin kesinlikle onlarla gitmek istemeyecek,
Ama yalvarsan da yakarsan da gitmemeye gücün kuvvetin yetmeyecek!

Unutma bir mutlaka sen de öleceksin!
Sofralar dolusu nimetlere şükretmediğin için senden davacı olacak!
Seve seve uyduğun nefsin şeytani heves ve arzuları seni yapayalnız bırakacak!
Varsa seni canı gönülden sevenlerin belki biraz ağlayıp üzülecek!
Çarnaçarlığın ve sert kafalılığın seni senle barıştırmayacak.
29- 30/ Nisan/ 2024