VE SON BİR SÖZÜM VAR BENİM

Vedasız gidenlerin arkasından
Hep bakıp durdum yıllarca
Yetmedi gücüm fersiz
Tutmak için açtığım kollarda.

Apansızlarım var benim
Yola bakan gözlerimde
Ayaklarım hazır vaziyette
Bir kalk gel demeyi bekleyen.

Umutlarım var benim armadağın
Alabara olmuş
gemiler gibi
Ha battı ha batacak şimdi
Köhne bir koyda kurtulmayı bekleyen.

Şiddetli yağmurlarım var benim
Aksa sel götürecek benliğimi
Nerede ne zaman duracağını bilmeyen.

Mesela arayışlarım var benim
Sevecek bir yürek tutacak bir el
Karanlık bir köşeye sığınmışlığım.

Korkularım var benim
Huzurumu Kabuslara çeviren
Titreyen yürğimde imdatlarım
Anılarım var yazılı
Bazen aklıma gelen
Bir çok şey silinmiş
Puslu cama yazılmış gibi
Buğulu bakışlarımda.

Haykırışlarım var benim
Kulaklarımı tırmalayan
Hiç kimsenin duymadığı
İçimde ki feryatlar.

Hasretlerim var benim
Giden sevdalara
Kafdağının arkasına saklanmış aşklara
Unutanlara unutulanlar
Elvadalarım.

Eyvahlarım var benim
Yaptığım hesapsızca hatalara
Ama en çok da keşkelere
Bana bu kadar acı yaşatanlara
Vefasızlara vicdansızlara
Çiğeri beş para etmez dostlar
Bu kadar değer niye verdim diye.

Ve son bir sözüm var benim
Dünyayı bağışlasalar bana
Dönüp bakmam asla bir daha arkama
Şimdi yürüyorum
Sessiz ve hür umut yolunda.

NURAY ÖZTÜRK KAYA HÜZÜN ÇİÇEĞİ